Τετάρτη 23 Απριλίου 2014

Για ποιον δουλεύω τελικά;

Από την πρώτη μου δουλειά, κάπου πίσω στο 2003, όταν συνέχισα την πρακτική μου, σαν part-time σε μια εταιρία στην Αργυρούπολη, θυμάμαι να κοιτάζω το ρολόι και να σκέφτομαι, "Ωραία, πέρασαν τρεις ώρες, άρα έβγαλα τον καφέ μου και τη βενζίνη της εβδομάδας!". Όχι, δε το έκανα κάθε ώρα αυτό, αλλά κάπως έτσι λειτουργούσε μέσα μου ένα μικρό κομπιουτεράκι που μου έλεγε τι έχω καταφέρει να καλύψω, από τα λιγοστά μου έξοδα τότε, με κάθε μέρα δουλειάς. Έπαιρνα 5,625 ευρώ την ώρα, δηλαδή 450 ευρώ για 80 ώρες δουλειάς... Ωραίες εποχές...

Πολύ πρόσφατα, έκανα τον ίδιο υπολογισμό, με αρκετά περισσότερα έξοδα στη ζωή μου, έτσι για να δω, μετά το 8ωρο που περνάω στην όποια δουλειά, τι ακριβώς καταφέρνω να πληρώσω... Μπορώ να σας πω ότι τα έσοδα μου, με 60 ώρες δουλειάς την εβδομάδα, δηλαδή 240 το μήνα, δε ξεπερνούν τα 1.200 ευρώ. Δηλαδή, 5 ευρώ την ώρα, δύο πτυχία (μεταπτυχιακό, διδακτορικό) "αργότερα" από εκείνα που είχα το 2003 και περίπου 10 χρόνια εργασιακής εμπειρίας... Αυτή όμως είναι μια άλλη (πονεμένη) κουβέντα, που δε χρειάζεται να γίνει τώρα, ειδικά όταν υπάρχουν άνθρωποι με πολύ χειρότερες συνθήκες από αυτές... Ίσως να μην είμαι και πολύ καλός στη δουλειά μου, και έτσι δε πληρώνομαι αρκετά.. Σας έπεισα; Anyway, πίσω στην απορία μου... 

Σκεφτόμουν τις προάλλες ότι η ερώτηση "για ποιόν δουλεύεις", έχει διπλή σημασία... Αφορά αυτόν που σε πληρώνει, αλλά τελικά και αυτόν στον οποίο "ακουμπάς" τα χρήματα που κερδίζεις δουλεύοντας.. Χάρηκα λοιπόν ιδιαίτερα όταν είδα ότι παρότι σε πρώτη ανάλυση δουλεύω για 1-2 εργοδότες, τελικά δουλεύω για να πληρώνω καμιά δεκαριά εταιρίες και φορείς! Μακάρι να μετρούσε έτσι η εργασιακή εμπειρία... Για πάμε λοιπόν... Δουλεύω...
  • 14 ώρες το μήνα, για να πληρώσω το κινητό, το σταθερό και το internet
  • 48 ώρες το μήνα, για το ενοίκιο
  • 20 ώρες το μήνα, για ρεύμα και νερό, φυσικό αέριο και κοινόχρηστα
  • 10 ώρες το μήνα, για βενζίνη μηχανής
  • 3 ώρες το μήνα, για ασφάλεια μηχανής
  • 30 ώρες το μήνα, για δόση μηχανής 
  • 10 ώρες το μήνα, για τσιγάρα (να το κόψω, ξέρω)
  • 10 ώρες το μήνα, για δόσεις κάρτας για οικιακά είδη (άρα, απαραίτητα)
  • 50 ώρες το μήνα, για την ασφάλεια μου (ΤΕΒΕ)
  • 20 ώρες το μήνα, για φαγητό

Δε προσθέτω άλλο... Αν κάνετε τη σούμα, θα βρείτε 215 ώρες δουλειάς, για να πληρωθούν πράγματα βασικά στους περισσότερους από εμάς... Ενώ λείπουν φυσικά, έξοδα ένδυσης και υπόδησης, τα οποία είναι και αυτά βασικά... Οπότε, δουλεύεις όλο το μήνα για να βγουν τα παραπάνω, και μένεις με 240-215=25 ώρες που δουλεύεις για άλλα έξοδα, ή αν θέλετε, με 25x5=125 ευρώ... 

Το έχετε σκεφτεί το όλο θέμα δουλειάς έτσι; Αν όχι, δοκιμάστε το... Εμένα πάντως μου έδωσε μια νέα, ίσως πιο μίζερη, αλλά ενδιαφέρουσα προσέγγιση στα έξοδα που κάνω... Μίζερη και κακόμοιρη, αλλά νομίζω πως έτσι που είναι οι εποχές και οι καταστάσεις, το μόνο που μπορεί κάποιος να κάνει, είναι να γίνει ορθολογιστής ή έστω απλά λογιστής, με τα έξοδα του... Να τα βάλει κάτω, να κρατήσει τα σημαντικά και ίσως όταν ξεμπερδέψει με αυτά, να μείνουν πράγματα που έχουν πραγματικά νόημα και αξία... Γιατί η αλήθεια είναι ότι πέρα από τη μιζέρια που φέρνουν τέτοιοι υπολογισμοί, ίσως μας βγάζουν και λίγο από την υπερκατανάλωση που συνηθίσαμε όλα αυτά τα χρόνια... 

Ουδέν κακό αμιγές καλού...